خودرو پلیس

خودروی پلیس به وسیله نقلیه ای اطلاق می شود که پلیس در جهت انجام وظایفل خود و گشت زنی و همچنین بررسی حوادثی که رخ داده ، ازآن بهره می برد . کاربردهای معمولی این نوع خودرو شامل انتقال مظنونین یا گشت زنی و در عین حال ممانعت از وقوع جرم و جنایت می باشد . برخی از اتومبیل های پلیس با جاده های پر ازدحام سازگار می باشند .

اولین خودروی پلیس واگنی مستقر در خیابان های Akron واقع در ایالت اوهایو در سال ۱۸۹۹ و اولین فرد هدایت کننده این خودو یک افسر پلیس آکرونی با نام لوییس مولر بود . این خودروی واگن دار قادر بود ۱۶ مایل در ساعت ( ۲۶ km/h ) حرکت کرده و قبل از آنکه باتری آن به اتمام برسد یک مسافت ۳۰ مایلی ( ۴۸ km ) را بپیماید . این خودرو توسط مهندس مکانیکی به نام فرانک لومیس ساخته شد که ارزشی معادل ۲٫۴۰۰ $ داشت و مجهز به چراغ های اکتریکی ، بوق و یک برانکار بود . اولین مامورین و وظیفه این خودرو جمع آوری افراد مست خیابان های Main , Exchange بود . نام های رایج خودروهای پلیس نظیر Cruiser , Squad car , Panda car , Area car , Patrol car هستند که با توجه به شکل چراغ های خطر می توانند از نوع نشان دار یا بی نشان باشند .

در بعضی مناطق به طور عامیانه به اتومبیل های پلیس Cop car , Black and white , Cherry top , Jam sandwich ya Gumball machine گفته شود . چراغ ها در لوس آنجلس از اوایل دهه ۵۰ تا اوایل دهه ۸۰ شکل متفاوتی با دیگر نواحی داشتند . دو چرغ جلویی ثابت و قرمز رنگ بوده و چراغ های غقبی چشمک زن وکهربایی و در داخل محفظه فلزی سیاه رنگی بر روی سقف ماشین نصب شده بودند ، این شکل باعث شده بود که مردم به آن لقب قوطی حلبی بدهند .

در بعضی مناطق جهان ، خودروی پلیس به مراتب بیشتر از افسران پیاده پلیس گشت مورد استفاده قرار می گیرد .

این امر به دلیل بهره گیری بهینه متمرکز تر به جای وجود یک افسر پلیس سر هر خیابان ، فرستادن افسران پلیس به محل حادثه جهت رسیدگی و همچنین پوشش دهی نواحی بیشتر در زمان کمتر می باشد . حامیان پلیس اجتماعی اغلب به مخالفت با این تغییر پرداخته و استفاده از وسایل نقلیه و دور شدن از رودرویی چهره به چهره را دلیل از بین رفتن ارتباطات اجتماعی دانسته اند .

این سازمان ها از دپارتمان پلیس خواسته اند که افسران پلیس ، مدت زمان بیشتری را به گشت زنی در خیابان ها و ارتباطات اجتماعی پرداخته و از صرف زمان طولانی در وسایل نقلیه بپرهیزند . این پیشنهاد در بین نیروهای پلیس برخی کشورها ، مورد استفاده بیشتری قرار گرفته است .

هم اکنون چندین نوع خودروی پلیس وجود دارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد :

خودروی گشت (Patrol Car)

این خودرو جایگزین افسران گشت پیاده شده است . وظیفه اصلی آن حمل و نقل افسران پلیس به محل انجام وظیفه ( از جمله جهت گرفتن گزارشات و ملاقات با شاهدان ) می باشد . این اتومبیل ها همچنین قادر به رسیدگی به حوادث اضطراری می باشند که در بیشتر مواقع همراه یا اخطارهای سمعی و بصری می باشد .

این خودروها مانند ماشین گشت هستند با این تفاوت که دارای ویژگی سرعت بالاتر می باشند و همچنین مجهز به اخطارهای سمعی و بصری هستند . از آن جا که تنها کاربرد این خودروها رسیدگی به حوادث اضطراری است ، بنابراین طوری طراحی شده اند که دارای سرعت بالا و تجهیزات خاصی از قبیل اسلحه کرم باشند .

خودروی پلیس راهنمایی و رانندگی (Traffic Car)

این نوع خودروها که واحد پلیس جاده ای هم نامیده می شوند برای اجرای قوانین جاده ای طراحی شده اند و دارای بالاترین عملکرد در بین دیگر ماشین های پلیس هستند چون می بایستی قادر به تعقیب و گرفتن واسیل نقلیه دیگر در جاده باشند .

این خودروها دارای سپرهای ویژه ای هستند که آنها را در منحرف کردن دیگر اتومبیل ها از جاده یاری می رسانند و همچنین مجهز به اخطارهای سمعی و بصری ویژه ای هستند که از فواصل بسیار دور قابل شنیدن است .

در بین بعضی از نیروهای پلیس ، واژه Traffic Car به ماشین های خاصی که برای کنترل ترافیک و اجرای قوانین جاده ای کاربرد دارند اطلاق می شود .

این اتومبیل ها تفاوتی جزئی با خودروی گشت دارند و آن تفاوت وجود رادار و تجهیزات لیزری ردیابی سرعت ، علائم مخروطی شکل و شبرنگ کنترل ترافیک می باشد .

بعضی نیروهای پلیس ممکن است که هیچ تمایزی بین ماشین های گشت ، آماده باش و ترافیک قائل نباشند و از یک اتومبیل جهت انجام همه یا برخی از وظایف استفاده کنند حتی در مواردی که آن خودرو مناسب نباشد ( مثلا خودروی پلیس شهری در تعقیب و گریز پر سرعت جاده ای .

این نوع وسایل نقلیه معمولا با اضافه یا کم کردن بعضی قسمت های خودرو ، سازگار شده و کاربردهای مخلتفی دارند.

SUV – Sport Utility Vehicles

SUV های بزرگتر کاربردهای گوناگونی دارند ؛ نظیر منحرف کردن ماشین از جاده ، استفاده در جایی که تجهیزات بسیاری باید حمل شود ، واحد K – ۹ و …

این خودروی استاندارد و کاملا محسوس ، که هیچ نوع اخطارهای سمعی و بصری در آنها به کار برده نشده است ، توسط افسران پلیس اجتماعی برای ا علام آمادگی و همچنین حمل و نقل افسران به محل کار خود مورد استفاده قرار می گیرد .

بسیاری از نیروهای پلیس برای اجرای هر کدام از امور ذکر شده در بالا ممکن است از این خودرو استفاده ک نند اما عمدتا در راهنمایی و رانندگی و همچنین به عنوان خودروی آماده باش برای کارآگاهان , مورد استفاده قرار می گیرد .

از مزایای این اتومبیل آن است که به سرعت قابل تشخیص نیست و ابزار با ارزشی در به دام انداختن مجرمین در حین ارتکاب جرم محسوب می شود . در بعضی مناطق ، ماشین های کنترل نا محسوس ( معمولا دارای نشان ولی بدون چراغ گردان ) با عنوان ، Ghost Cars , Stealth Units , Plain clothes Cars و یا در زبان عامیانه CB با نام Plain brown شناخته شده اند . با تمامی این تفاسیر ، خودروهای کنترل نا محسوس پلیس ، اگر هدف مشخصی را دنبال کنند ، اغلب توسط مظنون هوشیار ، قابل شناسایی هستند .

این خودروها همان طور که از نامش بر می آید جهت حمل و نقل سگ های پلیس به کار می روند . در بعضی کشورها ، این اتومبیلها یک واگن استیشن و یا یک ون برای نصب قفس حمل سگ ها در داخل آن ، می باشند .

نیروهای پلیس ممکن است از ماشین تجسس نیز استفاده کنند . این خودروها می توانند قبل شناسایی یا غیر قابل شناسایی باشند و برای جمع آوری شواهد از جرایم استفاده می شوند . خودروهای قابل شناسایی می توانند مجهز به دوربین های CCTV نصب شده بر ر وی سقف ماشین به منظور ایجاد رعب و وحشت در افراد خاطی باشند و برعکس ، خودروهای غیر قابل شناسایی به صورت مخفی و در داخل وسیله نقلیه مجهز به این سیستم ها هستند تا به صورت نامحسوس جرائم را دنبال نمایند .

بعضی نیروهای پلیس جهت بازداشتن مجرمان از اعمال جرم ، گاه از وسایل نقلیه جعلی استفاده می کننند . بدین معنا که این وسایل نقلیه ممکن است خودروهای قدیمی و از رده خارج باشند که دوباره تغییر ظاهر داده اند تا به عنوان خودروی پلیس مورد استفاد قرار گیرند ، یا فلزهایی هستند که به شکل ماشین پلیس ساخته شده اند . این وسایل در مکان های که احتمال وقوع جرم در آنها زیاد است قرار داده می شوند و حضوری کاملا پررنگ و محسوس دارند بدون آنکه هیچ افسر پلیسی به آن مکان اعزام شد ه باشد . نمونه هایی از این دست را می توان در بسیاری از جاده های اصلی و بزرگراه ها مشاهده کرد . مجلس قانونگذار ویرجینیا واقع در ایالات متحده امریکا ، در سال ۲۰۰۵ بیانیه ای با این مضنون منتشر کرد که : « هرگاه یک وسیله نقلیه مجری قانون به طور دائم از رده خارج شود ، بایستی در مکانی کاملا آشکار و قابل دید واقع در میانه بزرگراه ها به منظور جلوگیری از نقض قانون ، قرار داده شود . این وسیله نقلیه جهت حفظ تأثیر بازدارندگی خود ، می بایستی هرگاه نیاز باشد به مکان دیگری منتقل شود . »

نیروهای پلیس همچنین برای به تله انداختن سارقان خودرو ( سارقانی که با ضرب و شتم راننده یا شکستن شیشه اتومبیل یا هر شکل دیگر به سرقت خودرو می پردازند ) از اتومبیل هایی به عنوان طعمه استفاده می کنند . پلیس این نوع اتومبیل ها را به مکان هایی می برد که احتمال سرقت شدن بسیار زیاد است و اجازه می دهند که خودرو دزدیده شود . سپس در پی تعقیب سارق ، توسط کنترل از راه دور ، موتور خودرو را از کار انداخته و درها را قفل می کنند . این شیوه م یتواند به وسیله ابزارهای قابل حملی چون GPS که در آن یک ردیاب جاسازی شده است . به کار رود .

واحد ارائه عملیات نجات

در بعضی کشورها ، پلیس عملیات نجات را نیز ارائه میدهد که البته نیاز به واحدهای ویژه می باشد .

خودروهای نمایشی خودروهایی که وظیفه فعالیت ندارند و فقط برای نمایش هستند . این اتومبیل ها اغلب تغییر شکل داده یا دارای عملکرد سطح بالا و گاه توقیف شده از مجرمان هستند که به منظور تفهیم پیام های ویژه ( ا ز قبیل برنامه D.A.R.E برنامه مبارزه با مواد مخدر در مدارس ) یا کمک به از بین بردن موانع بین پلیس و گروه های خاص ( مثلا برای به وجود آوردن پل ارتباط و فرصتی جهت گفتگو با قشرهای جوان ) بکار می روند .