فیبرنوری چیست ؟

فیبرنوری چیست ؟

هرجا که صحبت از سیستم های جدید مخابراتی ، سیستم های تلویزیون کابلی و اینترنت باشد ، در مورد فیبر نوری هم چیزهایی می شنوید . فیبرهای نوری از شیشه شفاف و خالص ساخته می شوند و با ضخامتی به نازکی یک تار موی انسان ، می توانند اطلاعات دیجیتال را در فواصل دور انتقال دهند . از آنها همچنین برای عکسبرداری پزشکی و معاینه های فنی در مهندسی مکانیک استفاده می شود .

فیبرهای نوری رشته های بلند و نازکی از شیشه بسیار خالصند که ضخامتی در حدود قطر موی انسان دارند . آنها در بسته هایی به نام کابلهای نوری کنار هم قرار داده می شوند و برای انتقال سیگنالهای نوری در فواصل دور مورد استفاده قرار می گیرند . اگر با دقت به یک رشته فیبر نوری نگاه کنید ، می بینید که از قسمتهای زیر ساخته شده است .

صدها یا هزاران عدد از این رشته های فیبر نوری به صورت بسته ای در کنار هم قرار داده می شوند که به آن کابل نوری گویند. این دسته از رشته های فیبر نوری با یک پوشش خارجی موسوم به ژاکت یا غلاف محافظت می شوند.

این نوع از فیبرها هسته های کوچکی دارند (قطری در حدود۵‎/۳ ،x۱۰ (۴-) inch یا ۹ میکرون) و می توانند نور لیزر مادون قرمز (با طول موج ۱۳۰۰ تا ۱۵۵۰ نانومتر) را درون خود هدایت کنند .

این نوع از فیبرها هسته های بزرگتری دارند (قطری در حدود inch (۳-) ۱۰x ۵‎/۲ یا ۶۲‎/۵ میکرون) و نور مادون قرمز گسیل شده از دیودهای نوری موسوم به LEDها را (با طول موج ۸۵۰ تا ۱۳۰۰ نانومتر) درون خود هدایت می کنند . برخی از فیبرهای نوری از پلاستیک ساخته می شوند . این فیبرها هسته بزرگی (با قطر ۴ صدم inch یا یک میلیمتر) دارند و نور مریی قرمزی را که از LEDها گسیل می شود (و طول موجی برابر با ۶۵۰ نانومتر دارد) هدایت می کنند .

فرض کنید می خواهید یک باریکه نور را به طور مستقیم و در امتداد یک کریدور بتابانید . نور به راحتی در خطوط راست سیر می کند و مشکلی ازین جهت نیست . حال اگر کریدور مستقیم نباشد و در طول خود خمیدگی داشته باشد چگونه نور را به انتهای آن می رسانید ؟ برای این منظور می توانید از یک آینه استفاده کنید که در محل خمیدگی راهرو قرار می گیرد و نور را در جهت مناسب منحرف می کند . اگر راهرو خیلی پیچ در پیچ باشد و خمهای زیادی داشته باشد چه ؟ می توانید دیوارها را با آینه بپوشانید و نور را به دام بیندازید به طوریکه در طول راهرو از یک گوشه به گوشه دیگر بپرد . این دقیقاً همان چیزی است که در یک فیبرنوری اتفاق می افتد . نور در یک کابل فیبرنوری ، بر اساس قاعده ای موسوم به بازتابش داخلی ، مرتباً به وسیله دیواره آینه پوش لایه ای که هسته را فراگرفته ، به این سو و آن سو پرش می کند و در طول هسته پیش می رود .

از آنجا که لایه آینه پوش اطراف هسته هیچ نوری را جذب نمی کند ، موج نور می تواند فواصل طولانی را طی کند . به هر حال ، برخی از سیگنالهای نوری در حین حرکت در طول فیبر، ضعیف می شوند که علت عمده آن وجود برخی ناخالصی ها داخل شیشه است . میزان ضعیف شدن سیگنال به درجه خلوص شیشه به کار رفته در داخل فیبر و نیز طول موج نوری که درون فیبر سیر می کند بستگی دارد (به عنوان مثال ۸۵۰ نانومتر = ۶۰ تا ۷۵ درصد در هر یک کیلومتر ۱۳۰۰ نانومتر = ۵۰ تا ۶۰ درصد در هر یک کیلومتر ۱۵۵۰ نانومتر = بیش از ۵۰ درصد در هر یک کیلومتر) . برخی از فیبرهای نوری هم هستند که سیگنال در داخل آنها خیلی کم تضعیف می شود . (کمتر از ۱۰ درصد در هر یک کیلومتر برای ۱۵۵۰ نانومتر) . سیستم ارتباط به وسیله فیبرنوری برای پی بردن به اینکه فیبرهای نوری چگونه در سیستم های ارتباطی مورد استفاده قرار می گیرند ، اجازه دهید نگاهی بیاندازیم به فیلم یا سندی که مربوط به جنگ جهانی دوم است . دو کشتی نیروی دریایی را درنظر بگیرید که از کنار یکدیگر عبور می کنند و لازم است باهم ارتباط برقرار کنند درحالی که امکان استفاده از رادیو وجود ندارد و یا دریا طوفانی است . کاپیتان یکی از کشتی ها پیامی را برای یک ملوان که روی عرشه است می فرستد . ملوان آن پیام را به کد مورس ترجمه می کند و از نورافکنی ویژه که یک پنجره کرکره جلو آن است برای ارسال پیام به کشتی مقابل استفاده می کند . ملوانی که در کشتی مقابل است این پیام مورس را می گیرد ، ترجمه می کند و به کاپیتان می دهد . ( ملوان کشتی دوم عکس عملی را انجام می دهد که ملوان کشتی اول انجام داد . )حالا فرض کنید این دو کشتی هر یک در گوشه ای از اقیانوسند و هزاران مایل فاصله دارند و در فاصله بین آنها یک سیستم ارتباطی فیبرنوری وجود دارد .