انواع کابل ها
منبع: مجله حفاظت و ساختمان
اتصالات کابل coaxial
هم کابل Thinnet و هم کابل Thicknet قطعات اتصالی به نام BNC( British Naval Connector) را برای ارتباط با قطعات دیگر استفاده می کنند . برای ارتباط دادن کابل با کامپیوتر ها قطعات مهم و مختلفی از خانواده اتصالی BNC به شرح زیر موجود می باشد:
اتصال دهنده کابل BNC: این اتصال دهنده به انتهای باز کابل ها بسته می شود.
اتصال دهنده T شکل BNC: این اتصال دهنده کارت شبکه را به کابل شبکه متصل می نماید.
اتصال دهنده مغزیBNC: این اتصال دهنده برای مرتبط کردن دو قطعه کابل شبکه و ایجاد کابل طویل تر به کار می رود.
قطعه پایان دهنده BNC: این قطعه انتهای کابل گذرگاه شبکه را برای جذب سیگنال رفت و برگشت می بندد. بدون این قطعه ، یک شبکه Bus از کار خواهد افتاد.
انواع روکش کابل coxial
۱- pvc(Polyvinyl chloride
۲-Plenume
از نمونه PVC آن برای کابل کشی روکار که معمولا می توان آن را در سازمان ها وادارات به چشم مشاهده کرد واز نمونه Plenume برای کابل کشی توکار استفاده می شود. در صورت بروز حریق نمونهPVC آن باعث پخش گازهای سمی در محیط می گردد. در ساختن کابل های Plenume ازمواد شیمیایی استفاده شده است که ضد حریق می باشند و کمترین دود را از خود در موقع سوختن به محیط اطراف منتشر می کند.
بنابراین این نوع کابل ها گران تر می باشند . ضمنا انعطاف آنها از کابل های PVC کمتراست.
نکات قابل توجه درمورد کابل coaxial معمولا از کابل coaxial وقتی استفاده می کنید که به موارد زیر نیاز داشته باشید:
رسانه ای که می بایست صد ا، تصویر متحرک و داده را انتقال دهد .
انتقال اطلاعات به فواصل دور با کمترین هزینه
داشتن سطح قابل قبولی از امنیت داده ها در مقابل Noise
کابل Twisted-pair
کابل زوج به هم تابیده استاندارد فعلی بیشتر شبکه های LAN است. در مقایسه با انواع کابل کواکس نصب آن آسانترو کارایی آن بهتر است . بر خلاف کابل کواکس که فقط یک هادی منتقل کننده سینگال و یک زمین دارد، کابل زوج به هم تابیده دارای چهار جفت سیم مسی عایق بندی شده است که در هر اینچ به تعداد مشخصی به هم تاب می خورند تا از تداخل الکترو مغناطیسی ناشی از سایر جفت ها و منابع بیرونی اجتناب شود. کابل های زوج به هم تابیده ، رنگ بندی خاصی دارند که بر اساس استاندارد۵۶۸A-T تعریف می شوند. در هر جفت سیم، سیم تک رنگ سیگنال ها را منتقل می کند و سیم راه راه به عنوان زمین عمل می کند. که به ترتیب زیر می باشند:
جفت ۱- آبی ، آبی و سفید
جفت۲- نارنجی ، نارنجی وسفید
جفت۳- سبز، سبز و سفید
جفت۴- قهوه ای ، قهوه ای وسفید
دو نوع کابل – Twisted-pair وجود دارد، روکش دریا –STP(Shielded Twisted pair
و بدون روکش یا UTP( Unshielded
Twisted – pair). معمولا گروهی از این کابل ها در کنار هم قرار می گیرند و یک کابل گروهی Twisted- pair به وجود می آورند . پیچیدگی این کابل ها باعث می شود که Noise الکتریکی حاصل از جریان واقع الکترو مغناطیسی مانند ،موتورهای الکتریکی، رله ها و ترانس های برق خنثی گردد.
این نوع کابل با پوششی خاص، سیگنال های داده را در مقابل تداخل الکترومغناطیس حفظ می کند. پوشش حفاظ کابل STP خود هادی است و در صورتی که صحیح به زمین وصل شود، نویز اطراف را به جریان تبدیل کرده که در فرایند انتقال به سیم های داخلی به جریان های مساوی و مخالف تبدیل می شود که اثر همدیگر را خنثی می کنند و هیچ نویز مزاحمی باقی نمی ماند. دقت کنیدهمه اجزایی که در اتصال شرکت دارند، از جمله اتصال دهنده های RJ و پلاک های دیواری، همگی باید حفاظ دار باشند. حفاظ کابل STP می تواند از جنس فویل یا فلز به هم تابیده باشد. فلز به هم تابیده حفاظ موثرتری است ولی وزن ، اندازه و هزینه کابل را افزایش می دهد. کابل هایSTP با پوشش حفاظ از جنس فویل گاها ScTP یا FTP نیز خوانده می شوند. کابلSTP بر اساس جنس حفاظ به رده های زیر تقسیم بندی می شود:
۱A CAT
۲A CAT
۶A CAT
۹A CAT
که از موارد فوق استاندارد A-T568 فقط دو مورد ازانواع کابل STP را می شناسد.
نوع ۱A برای استفاده درزیر ساخت ها ( سیمهای افقی)
نوع ۶A برای تکه کابل ها مورد استفاده در شبکه
کابل UTP
معمول ترین نوع کابلTwisted – pair نوع بدون روکش آن با مشخصه ۱۰ Base می باشد که به سرعت به عنوان یکی از محبوب ترین نوع کابل کشی برای شبکه LAN شناخته شد. بیشترین طول یک قطعه از آن می تواند ۱۰۰ متر باشد. دلیل استفاده زیاد از چنین کابلی این می باشد که معمولا تلفن های سیستم شهری که اداره مخابرات برای مشترکان خود استفاده کرده است از این نوع کابل یعنی UTP می باشد وطراحان شبکه معمولا این نکته را مد نظر قرار می دهند که می توانند از این کابل های موجود برای انتقال اطلاعات توسط کامپیوتراستفاده کنند.
یکی از مشکلات اصلی کابل های Twisted pair وجود مساله Crosstalk می باشد. یعنی این که سینگال های عبوری از یک زوج با سیگنال های عبوری درزوج دیگر ترکیب می شوند.برای کاهش Crosstalk معمولا کابل روکش شده استفاده می شود.
منظور از مدلاسیون ، مدل کردن سینگنال های الکترونیکی برروی شعاع های نورانی است. فیبر نوری بهترین کابل برای انتقال اطلاعات با نرخ بالا و سرعت بسیار زیاد است. زیرا هیچ گونه Noise و تخریب موجی در ان وجود ندارد.
فیبرهای نوری تشکیل شده اند از یک استوانه شیشه ای بسیار نازک به نام هسته که توسط لایه ضخیم تر از شیشه پوشیده شده است. که به این لایه Cladding می گویند . بعضی اوقات فیبرهای نوری از پلاستیک شناخته می شوند. جنس پلاستیک برای نصب و کارکردن راحت تر است، اما نمی تواند نور را به اندازه ای که شیشه منتقل می کند عبور دهد. به همین دلیل معمولا از ترکیب پلاستیک و شیشه در ساخت آنها استفاده می شود که همان جنس فایبرگلاس می باشد، که دارای شفافیت شیشه و انعطاف پذیری درحد پلاستیک می باشد.
هر فیبر نوری سیگنال را تنها در یک جهت هدایت می کند بنابراین معمولا هر کابل فیبر نوری شامل دو فیبر نوری، یکی برای ارسال و دیگری برای دریافت می باشد که توسط یک روکش پلاستیکی تیره رنگ با همدیگر پوشانده شده اند سرعت انتقال اطلاعات برروی فیبر نوری قابل مقایسه با ارتباط های الکتریکی نیست و سرسام آور و سریع می باشد. نمونه های تولید شده فعلی سرعت انتقال اطلاعاتی بین ۱۰۰ مگابیت برثانیه تا حد ود ۱ گیگابایت بر ثانیه دارند و می توانند اطلاعات را تا مایل ها انتقال دهند .
نکات قابل توجه در رابطه با فیبر نوری
از فیبرهای نوری درهنگامی استفاده کنیدکه: نیاز به انتقال اطلاعات با سرعت های بسیار بالا ، در فواصل دور و با رسانه ای مطمئن دارید. درموارد زیر از فیبر نوری استفاده نکنید:
در آینده گسترش زیادی برای شبکه خود پیش بینی نمی کنید.
افراد متخصص نصب صحیح و اتصال دستگاهی به آن را ندارید.
فراموش نکنید که قیمت کابل کشی فیبر نوری تقریبا اندازه کابل کشی مسی بسیار پیشرفته ، تمام می شود و بنابراین مقرون به صرفه است که از فیبر نوری استفاده شود .
انتقال سیگنال از طریق کابل
دو تکنیک انتقال سیگنال های کد شده برروی کابل استفاده می شود:
۱- باند اصلی (Baseband)
۲- باند سریع (Broadband)
۱٫روش انتقال Baseband: سیستم های Baseband برای انتقال اطلاعات برروی یک کانال منفرد از سیگنالها به شکل پالس های متناوبی از الکتریسیته یا نور در کابل جریان پیدا می کنند. در این نوع انتقال اطلاعات ، کل پهنای باند کانال ارتباطی برای انتقال تنها یک سیگنال منفرد داده ای استفاده می شود منظور از پهنای باند یک کابل، انتقال اطلاعات، اختلاف بین بیشترین و کمترین فرکانس هایی است که می توانند برروی کابل حمل شوند.
درحین این که سیگنال طول کابل شبکه راطی می کند دامنه آن شروع به کاهش و اگر طول کابل زیاد باشد،نتیجه آن سیگنال هایی خواهد بود که بسیار ضعیف شده یا به کلی ازبین رفته است. به عنوان یک حفاظ درسیستم های Baseband معمولا از دستگاه های Repeater برای تقویت دامنه سیگنال استفاده می شود.
۲- روش انتقال Broadband: سیستم های Broadband برای انتقال اطلاعات برروی کابل از سیگنال های آنالوگ ویک بازه فرکانسی استفاده می نماید. در انتقال آنالوگ ،سیگنال ها یکنواخت و پشت سرهم و در یک جهت برروی رسانه فیزیکی انتقال ، که همان کابل باشد به شکل امواج الکترومغناطسی یا نوری جریان پیدا می کنند . چنانچه پهنای باند کافی برروی رسانه فیزیکی فراهم باشد می توان از چندین سیستم انتقال آنالوگ همانند تصاویر تلویزیون و داده های شبکه به طور همزمان برروی یک کابل استفاده کرد . به این مفهوم که اطلاعات تصویر مربوط به تلویزیون را درباره فرکانس مشخص ، و اطلاعات مربوط به شبکه کامپیوتری را درباره فرکانس دیگری که با بازه قبلی تداخل ندارد، ارسال کنیم .
درسیستم های Baseband معمولا برای تقویت دامنه سیگنال از دستگاه های Repater استفاده می شود که سیگنال گرفته شده در ورودی را خروجی بازسازی می کند. اما در سیستم های Broadband از دستگاه های آمپلی فایر Amplifre استفاده می شود که دامنه سیگنال آنالوگ را با مدارهای ترانزیستوری تقویت می کند. به خاطر این که جریان سیگنال در انتقال Broadband یک طرفه می باشد، باید به طریقی دو راه ارتباطی ایجاد این دو راه دو روش متفاوت وجود دارد که عبارتند از :
۱- پیکربندی Mid-spliteMid-splite که در این روش پهنای باند یک کابل را به دو کانال ارتباطی با بازه فرکانس متفاوت تقسیم می کنند. آنگاه از یک کانال برای ارسال و از کانال دیگر برای دریافت اطلاعات استفاده می کنند.
۲- پیکربندی Dual-cable: که در این روش از دو کابل ارتباطی استفاده می شود ، یکی برای فرستادن ودیگری برای دریافت کردن اطلاعات